Zondag was mijn grote dag; ik mocht als model over de catwalk tijdens een beurs voor lange mensen. Hoewel ik pas om 13.00 mijn eerste rondes hoefde te paraderen, werd ik al om 7.30 uur verwacht. In de tussentijd werden alle putjes, deukjes en oneffenheden op mijn gezicht weggewerkt onder zo’n veertien lagen make-up, mijn haar werd van onderen naar boven gekamd en alle stappen op de catwalk moesten uit het hoofd worden geleerd. Het leven van een model gaat duidelijk niet over rozen.

Maar wat was het gaaf. En wat heb ik me mooi gevoeld de hele dag. Een vriendin appte ’s morgens nog een heel lief berichtje: “Geniet ervan en straal vandaag.” Dat heb ik gedaan en het was zelfs te zien vanonder al die make-up. Want, hoewel ze er dus aardig wat laagjes voor nodig hadden, hebben ze echt iets moois van me gemaakt. Bovendien lag er een geweldige outfit klaar; lichtgrijze broek, grijs vest, bruin-gele sjaal en comfortabele VANS. Niets geen hoge hakken of ingewikkelde lieslaarzen. Het zat als gegoten en ik voelde me fantastisch. Zelfs zo fantastisch dat ik mijn outfit eigenlijk niet meer uit wilde doen en maar heb besloten om alles af te rekenen en mee te nemen.

Wat op mij nog de meeste indruk maakte, was de slotronde van de modeshow, waarbij alle modellen voor een laatste ronde over de catwalk liepen. In een lange rij, van groot naar klein. Waar ik voorheen altijd voorop liep, mocht ik nu bijna achteraan. Met mijn 1.88 m als een ukkie tussen de reuzen.