Dikzak! Slome!, roepen ze op het veld

Er wordt geduwd en getrokken, wat een geweld

Eva mag niet meedoen, ze vinden haar stom

Het is een lief kind, dus ik snap niet waarom

Gisteren was het ook raak en ook al daarvoor

Scheldwoorden en graftaal is dat wat ik hoor

Ze vernederen haar pijnlijk en zij maakt zich klein

Ze blijven maar doorgaan, ze huilt van de pijn

Er is niemand die opstaat, of die iets doet

Niemand heeft durf, wilskracht of moed

 

Eindelijk stoppen ze, het groepje gaat heen.

Ik wil je zeggen:

Kom maar even bij me zitten, ik laat je niet alleen