Angst

Terreur, aanslagen, oorlog, natuurgeweld. Het is inmiddels nieuws van alledag. Zijn we nog wel veilig? Waar kunnen we nog heen? Moeten we mensenmassa’s gaan mijden? Sla een willekeurig dagblad open en je wordt bijna letterlijk doodgegooid met narigheid. Zet het journaal aan en het bloed spat je tegemoet. Angst zaaien, dat is wat de strijders willen. En dat lukt. Maar wat heb je eraan? Hoe groot is nu werkelijk de kans dat je betrokken raakt bij een terreurdaad. Die precieze berekening kan niemand maken, maar toch kun je stellen dat de kans veel groter is dat je in het verkeer om het leven komt. En daar worden we allemaal dagelijks aan bloot gesteld.

Hoe meer narigheid ik hoor, hoe meer ik me uitgedaagd voel om een tegengeluid te geven en juist mooie dingen te zaaien. Mooie verhalen optekenen voor in de krant, spontaan eens een bos bloemen voor iemand kopen, iemand verrassen met een handgeschreven brief, zwerfvuil oprapen van straat, een pan soep koken voor iemand die dat wel kan gebruiken. Maar wat heeft de wereld daaraan?, zou je kunnen denken. Nou, als je denkt dat kleine dingen het verschil niet kunnen maken; dan heb je nog nooit een nacht doorgebracht met een mug in je slaapkamer.