Als journalist kom je nog eens ergens. Je krijgt kijkjes achter de schermen bij bedrijven, brengt bezoekjes aan de meest bijzondere mensen en wordt uitgenodigd voor nieuwe en exclusieve evenementen. Ik vind het allemaal prachtig; of het bij mij past of niet, het verrijkt altijd. Sommige dingen moet je ervaren om er goed over te kunnen schrijven. Zo mocht ik met de Stichting Hoogvliegers de lucht in, samen met ernstig zieke kindertjes. Wat er met hen in de lucht gebeurt, is niet te beschrijven als je daar niet bij was. Zo bijzonder. Voor een andere reportage mocht ik mee met de onderzeeboot op de Vinkeveense Plassen. Zo’n ervaring is ook niet te beschrijven vanaf de kant. Dat moet je gewoon doen.

Zaterdag had ik ook een bijzondere klus, ook één die je echt moet ervaren om een goed verhaal van te kunnen maken: ik mocht verslag doen van een les Geitenyoga in het Amsterdamse Bos. Ja, je hoort het goed; geitenyoga. Een yogales in het geitenverblijf, met je voeten in het stro tussen de geitenkeutels. Het doel van Geitenyoga is dat het je nog meer in het hier en nu brengt. Er zijn tijdens de les allerlei geluiden, je voelt het stro onder je voeten en je ruikt de geur van de boerderij. Als je ondanks al deze prikkels toch zo af en toe je lijf kunt voelen en meer kunt ontspannen is het doel bereikt. De geiten symboliseren het dagelijks leven; dan zijn er ook veel prikkels waar we aan worden blootgesteld en waarbij het enorm belangrijk is als we af en toe een moment kunnen ontspannen. Voor mij was de ontspanning in het geitenverblijf ver te zoeken. Ik was teveel op mijn hoede denk ik; komen ze niet te dichtbij, lopen ze niet over me heen, sta ik niet in de keutels, ai nu kriebelt er stro aan mijn neus, au er staat een geit op mijn arm, onee, gaat hij nou ook nog poepen?

Misschien moet ik binnenkort maar even een gewone yogales volgen; om weer tot rust te komen.