Nu ik al wat langer voor de diverse kranten en andere media-uitingen schrijf en al bijna anderhalf jaar een column in deze krant heb, begin ik steeds meer trouwe fans te ontwikkelen. Volgers spreken me aan op straat of reageren op stukken als ik in de rij sta bij de bakker. Super leuk en dat doet me meer dan goed. Sommige fans gaan daar zelfs best ver in. Via mijn website en social media kanalen probeer ik zoveel mogelijk te delen waar ik mee bezig ben. Zo deelde ik nog niet zo lang geleden dat ik een boek heb geschreven voor Haven Winkeloord. Zij is in transitie van een traditionele jachthaven naar een plek waar ontspannen centraal staat; Zwier. Die transitie van het familiebedrijf mocht ik vastleggen in een boek; een relatiegeschenk voor familieleden, buurtgenoten en vaste gasten. Voor mij een onwijs leuke klus, waar ik na afloop van de lancering dus trots wat foto’s van presenteerde. Een van mijn trouwste fans was razend enthousiast en stuurde digitaal al alle lof.

Maar waar fans heel enthousiast zijn doen ze soms gekke dingen. Toen ik door het dorp fietste werd ik zowat klem gereden door deze overenthousiaste man. Ik schrok me een hoedje. Hij sprong uit zijn auto en liep op me af. Wat gaat hij doen?, dacht ik. Hij bleek compleet ongevaarlijk, maar slechts dolenthousiast en complimenteerde me nogmaals met het mooie boek en wilde dolgraag een exemplaar hebben. Het boek is bedoeld als relatiegeschenk en dus niet te koop in de winkels, maar omdat ik zelf een extra exemplaar had gekregen om uit te delen, beloofde ik er een bij hem te bezorgen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb het zelfs gesigneerd. Apetrots ben ik natuurlijk. Maar lieve Rob en Monique, doe voortaan wel voorzichtig in het verkeer.

Lancering boek Winkeloord