Dat het maart was, voelt als de dag van gisteren. En in mijn beleving konden we vorige week nog zwemmen in de Vinkeveense Plassen. Het jaar is weer eens voorbij gevlogen. Van knoppen in de bomen, tot alles in bloei, naar kastanjes rapen tot aan rijp aan de takken en vorst aan de grond. Er is veel gebeurd dit jaar. Iconen zijn ons ontvallen, nieuwe helden zijn opgestaan.

In de media is vaak aandacht voor de narigheid in de wereld. Aanslagen, ziektes, natuurgeweld, haat, onvrede; geen journaal gaat voorbij zonder deze tranentrekkers die helaas tot de orde van de dag behoren. Toch zijn er in het afgelopen jaar ook veel dingen gebeurd om dankbaar voor te zijn. Voor mijzelf is dat onder andere de moed voor het schrijven en publiceren van deze column. Volgend jaar komt er een boek. Dat heb ik mezelf beloofd.

Dit jaar trouwde een van mijn vriendinnen. Tijdens de ceremonie werd een lied gedraaid: ‘Tienduizend redenen om dankbaar te zijn’. De tekst van dat lied maakte indruk. Het is waar, dacht ik. Er zijn echt tienduizend redenen om dankbaar te zijn. Elke dag opnieuw. In gedachten maakte ik een begin van de opsomming: de zon die elke dag weer opkomt, de mist die de wereld onder een prachtige nevel brengt, de sterrenhemel met ontelbaar veel sterren, de veelzijdigheid van water, de mooie mensen die ik mag ontmoeten, dat ik gezond en wel door het leven mag gaan, met lieve vrienden en lieve familie om mij heen, dat mijn opa en oma en oma nog leven, dat er ijsvogeltjes bestaan, én witte reigers, en zo kan ik nog wel even doorgaan…

Tel je zegeningen lieve mensen. Ik wens jullie allemaal een heel liefdevol, gelukkig, gezellig, zonnig en bovenal gezond nieuwjaar. Vol dankbaarheid.