Project omschrijving
Vader Frank Brouwer (92) heeft twee keer de Elfstedentocht gereden (1954 en 1957), zijn zoon Coos Brouwer (57) drie keer (1985, 1986 en 1997). © Marlies Wessels
Vader (92) en zoon (57) kunnen niet wachten: zou de Tocht der Tochten doorgaan?
Schaatsfanaat Coos Brouwer uit Wilnis is al de hele week onrustig. Zou het hard genoeg gaan vriezen? Komt er een Elfstedentocht? Dan zou het zijn vierde keer worden. Hij is voorbereid: de conditie is goed, de schaatsen zijn uit het vet en de voorlopige verlofaanvraag is ingediend. ,,Ik heb er altijd in geloofd dat hij nog een keer zou komen…’’
Voor Brouwer kan het niet hard genoeg vriezen. Driemaal schaatste hij de Tocht der Tochten. Eenmaal deed hij dat op de schaatsen van zijn vader, die hem opvoedde met het schaatsplezier. ,,Mijn eerste herinneringen van het ijs zijn die van de Brouwerstocht’’, begint hij.
Die traditie maakte veel indruk op de Wilnisser, die de eerste jaren meeging op de slee. ,, Na afloop was er een borrel en erwtensoep. Daar ontstond de familieslogan; wees wijs, ga met de Brouwers op het ijs. Wij zijn allemaal gek van schaatsen.’’
Tot tweemaal toe schaatste vader Brouwer de Elfstedentocht. Ook die koorts sloeg over op zijn zoon. ,,Ik heb deze tocht geschaatst in 1985, 1986 en in 1997’’, vervolgt Brouwer, die ook lange tijd voorzitter was van schaatsvereniging Nooit Gedacht uit Wilnis en nog altijd de grote wens heeft om met deze schaatsvereniging een landijsbaan in de gemeente te realiseren. ,,De eerste keer dat ik de Tocht reed, was dat op de noren van mijn vader. Die moesten me geluk brengen.’’
De eerste keer dat ik de Tocht reed, was dat op de noren van mijn vader. Die moesten me geluk brengen
Coos Brouwer
Elfstedentocht in 1997 © AD
Zijn vader zelf ging mee als supporter. ,,Hij stond op verschillende plekken langs de route om mij van brood te voorzien. Dat viel nog niet meer hoor, om elkaar te vinden zonder mobiele telefoon. Dat had je in die tijd nog niet.’’
Muzikant
De Wilnisser schaatste de tocht alleen. ,,Ja, natuurlijk wel met andere groepjes, maar niet met bekenden. Je zoekt onderweg naar mensen die een vergelijkbaar tempo aanhouden. Dat schaatst prettig.’’ Zijn zus deed ook eenmaal mee. Zij haalde het niet. ,,In onze familie heb je eigenlijk twee types: de muzikanten en de sporters’’, lacht Brouwer. ,,Zij is een echte muzikant…’’
Met de verwachte strenge vorst lijkt de komst van een nieuwe Elfstedentocht toch dichterbij. Al is nog veel onduidelijk omtrent de geldende coronamaatregelen. ,,Ik ben er altijd van overtuigd geweest dat hij nog een keer zou komen’’, stelt Brouwer. ,,Over het geheel gezien wordt het steeds warmer, maar we zien ook dat het weer steeds extremer wordt. Warmer, maar ook natter en misschien dus ook wel een langere periode met strenge vorst…’’
Conditie
Als het gebeurt, is hij er klaar voor. ,,Ik ben altijd lid gebleven van de Elfstedenvereniging’’, zegt hij. ,,Iedereen verklaart die vereniging voor gek. Ze onderhouden alle materialen en zorgen ervoor dat alles in orde is als de vorst komt. En zo ben ik ook. Ik onderhoud mijn conditie goed. Na dertig jaar heb ik voor het eerst geen abonnement meer bij de schaatsclub, maar doe ik aan zwemmen. Tweemaal per week. Ook nu in deze tijd. Die goede conditie is wel een voorwaarde. Net als een goede slag met schaatsen. Maar die heb ik ook.’’
Schaatskilometers heeft hij dit jaar nog niet gemaakt. ,,Voordat het eventueel tot een Elfstedentocht komt, heb ik al zoveel kilometer hier in de buurt geschaatst’’, zegt hij, inmiddels helemaal hyper dat het wellicht weer gaat gebeuren. ,,Tegen die tijd heb ik het weer helemaal in de benen. Wat zou het geweldig zijn, hè? Als ik een vierde kruisje op mag halen…’’
Elfstedentocht in 1997 © AP
Geef een reactie